Lista przedmiotów z materiałami udostępnionymi dla studentów

Dla_studentów
  • Increase font size
  • Default font size
  • Decrease font size

Marek Matusiak

Symulacja transmisji informacji cyfrowych w systemach ze sprzężeniem zwrotnym


Opiekun pracy dyplomowej: dr inż. Tomasz Lesz
Praca dyplomowa magisterska obroniona 2007-07-04
Streszczenie pracy dyplomowej:
Niniejsza praca dotyczy wybranych problemów i zagadnień związanych z transmisją informacji cyfrowych w systemach wykorzystujących kanał sprzężenia zwrotnego. Głównym celem pracy jest stworzenie dydaktycznego programu komputerowego symulującego przesyłanie informacji chronionych wybranymi kodami przez system ze sprzężeniem zwrotnym. Intuicyjny interfejs programu symulacyjnego oraz prezentacja wyników w formie przyjaznych i czytelnych wykresów i tabel pozwala na łatwe zrozumienie idei stosowania sprzężenia zwrotnego w systemach przesyłu informacji. Stosowanie omawianego rozwiązania prowadzi do znaczącej poprawy jakości przesyłania informacji kosztem zwiększenia czasu transmisji. Analiza przeprowadzana w programie poszukuje optymalnego kodu, to znaczy takiego, który w danym kanale będzie stanowił kompromis między jakością a czasem transmisji. Kryterium wyboru najodpowiedniejszego kodowania opiera się znalezieniu długości kodu pozwalającej na przesyłanie danych w możliwie najkrótszym czasie z możliwie najmniejszą liczbą błędów. Zastosowanie odpowiedniego modelu kanału pozwala na uzyskanie kanału z niezależnymi, lub grupującymi się błędami i przeprowadzenie symulacji transmisji w różnych warunkach. Jest to ważne zagadnienie, ponieważ w zależności od sposobu rozmieszczenie błędów zmienia się efektywność kodowania. Na niniejsza pracę składają się 3 części. Pierwsza stanowi teoretyczną podstawę poruszanych zagadnień. Zawiera charakterystykę systemów przesyłania informacji, opis rzeczywistych kanałów i sposoby ich modelowania, zajmuje się wybranymi kodami korekcyjnymi. Największy nacisk został położony jednak na opis systemów ze sprzężeniem zwrotnym, stosowanymi metodami zarządzania retransmisjami. W części tej znajdują się również informacje o przykładach stosowania poruszanych zagadnień w rozwiązaniach i protokołach spotykanych w praktyce. Druga część poświęcona jest strukturze programu i wykorzystywanych algorytmach. Ostatnia część zawiera opis interfejsu programu oraz prezentację i dyskusję nad wynikami przykładowych symulacji.