Zakład Elektroniki Medycznej istnieje od roku 1985, zatrudnia 15 nauczycieli akademickich, w tym dwóch profesorów tytularnych oraz dwóch doktorów habilitowanych. Swoje dysertacje przygotowuje w Zakładzie 15 doktorantów.
Pracownicy Zakładu wraz z grupą doktorantów prowadzą zajęcia dydaktyczne (w języku polskim i angielskim) z zakresu układów elektronicznych, przetwarzania sygnałów i obrazów oraz systemów informatycznych, sieci komputerowych i elektroniki medycznej. Zakład uczestniczy w naukowych i dydaktycznych programach współpracy międzynarodowej, m.in. Socrates, COST, Polonium. Realizuje granty badawcze NCN i rozwojowe NCBiR dotyczące elektronicznych systemów wspomagania osób niepełnosprawnych.
Opracowany w Zakładzie program komputerowy MaZda, do ilościowej analizy obrazów biomedycznych, został uznany za główne osiągnięcie programu europejskiego COST B11 i jest używany w kilkuset klinikach i ośrodkach naukowych.
Zbudowane i wdrożone systemy nawigacji globalnej i lokalnej, integrujące dane GPS z cyfrowymi mapami terenu i sieci znaczników radiowych dają niewidomym dostęp do informacji o ruchu pojazdów komunikacji miejskiej i miejsc użyteczności publicznej. Otoczenie widziane przez kamerę stereowizyjną jest kodowane za pomocą dźwięku przestrzennego i interfejsów dotykowych, co ułatwia poruszanie się w nieznanym środowisku. Bezprzewodowe połączenie multimedialne ze zdalnym przewodnikiem pomaga w bezpiecznym podróżowaniu.
Układ do sterowania komputerem bezpośrednio za pomocą fal mózgowych pozwala obsługiwać urządzenia techniczne osobom sparaliżowanym. Program komputerowy B-link, opracowany w IE i wdrożony przez firmę Orange umożliwia obsługę komputera za pomocą mrugania i pozwala na ocenę stanu zmęczenia użytkownika. Instytut rozwija badania w dziedzinie tekstroniki. Monitorowanie stanu ludzi pracujących w warunkach zagrożenia zdrowia lub życia, np. strażaków, jest możliwe dzięki sieci połączonych radiowo czujników zintegrowanych z ubiorem, przesyłającej dane do centrum dowodzenia. Algorytmy przetwarzania sygnałów mowy i obrazów służą do rozpoznawania emocji oraz identyfikacji osób znajdujących się w tłumie, np. dla zabezpieczania imprez masowych.